تاثیر غلظت دی اکسید کربن و فراهمی نیتروژن خاک بر شاخص های رشد و فیزیولوژیکی گندم

افزایش غلظت دی اکسید کربن و بهبود شرایط تغذیه ای ناشی از مصرف کود نیتروژنی معمولا سبب افزایش فتوسنتز و رشد گیاهان می گردد. پژوهش حاضر باهدف بررسی اثر CO2 و نیتروژن بر ویژگی های رویشی و فیزیولوژیکی گندم رقم چمران به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی شامل فاکتور بافت خاک (لوم رسی شنی و لوم شنی) و فاکتور نیتروژن (صفر، 100 و 200 میلی گرم در کیلوگرم)، در چهار تکرار و در دو سطح CO2 (400 و 850 پی‏پی‏ام) انجام شد. نتایج نشان داد همه ویژگی های رویشی گیاه (به جز وزن خشک ریشه) در خاک لوم رسی شنی بیش تر از لوم شنی بود. افزایش مقدار نیتروژن خاک سبب افزایش ویژگی های رشدی و فیزیولوژیکی گندم شد. با افزایش غلظت CO2 شاخص های رویشی شامل ارتفاع، وزن تر و خشک بخش هوایی، وزن خشک ریشه و سطح برگ و همچنین محتوای نسبی آب برگ به طور معنی داری افزایش یافت. در شرایط مصرف نیتروژن در هر دو سطح با افزایش غلظت CO2 شاخص های رویشی گیاه به طور معنی دار افزایش یافت. به عبارت دیگر، افزایش مقدار نیتروژن خاک منجر به تشدید اثر افزایش غلظت CO2 گردید. بنابراین درصورتی که محدودیتی از نظر تامین عناصر غذایی ضروری گیاه به خصوص نیتروژن وجود نداشته باشد، در شرایط افزایش غلظت CO2 رشد و عملکرد گیاه گندم افزایش خواهد یافت.