رئالیسم اجتماعی در آثار احمد محمود (با تکیه بر سه عنصردرونمایه، شخصیت و حادثه)

احمد محمود، داستان نویس معاصر، در آثارش سعی خود را بر وصف شرایط حاکم میان فرد و اجتماع نهاده است؛ یعنی توصیف زندگی مردم عادی، نیازها و نگرانی هایشان در طی جو حاکم بر نظام اجتماعی که در قالب روایت های داستانی گنجانیده شده اند. این نوع داستان پردازی، سبک وی را در زمره نویسندگان متمایل به رئالیسم اجتماعی قرار داده است. گرایش محمود به واقع گرایی، همچنین وجود نشانه های رئالیسم اجتماعی در رمان-هایش، دلیلی برای بررسی آثار داستانی احمد محمود است، بدین سبب با طرح این سوال که وجود چه مشخصه هایی، آثار محمود را ذیل سبک واقع-گرایی اجتماعی قرار می دهد به پژوهش حاضر پرداخته ایم. در این بررسی هدف اصلی، روشن تر نمودن هر چه بیشتر فضای رئالیستی رمان های محمود و سبک رئالیسم اجتماعی وی با تاکید بر تحلیل سه عنصر درونمایه، شخصیت و حادثه بوده است.
در این پژوهش، با مطالعه منابع کتابخانه ای و رویکردی توصیفی- تحلیلی، به بررسی مشخصه های رئالیسم اجتماعی در رمان های «همسایه ها» ، «داستان یک شهر» ، «زمین سوخته» ، «مدار صفردرجه» و داستان کوتاه «بازگشت» که بارزترین نمونه های آثار رئالیستی محمود به شمار می آیند، پرداخته شده است؛ در پایان مشخص شد که وی، با ذکاوتی خاص در انتخاب موضوعات اجتماعی به عنوان درونمایه آثار، خلق شخصیت های داستانی به عنوان تیپ هایی که نمونه هایی از افراد زندگی روزمره ما هستند و قرار دادنشان در حوادثی قابل باور، توانسته است آثاری با سبک واقع گرایی اجتماعی خلق نماید.