گزارش دو مورد بهبودی ادم حاد ریه به دنبال غرق شدگی ناشی از تشنج

غرق شدگی یک روند اختلال تنفسی ناشی از قرار گرفتن کامل در زیر مایعات است که حدود یک سوم از بیماران غرق شدگی دچار ادم ریوی می شوند. در این مطالعه، دو بیمار ادم حاد ریه بعد از غرق شدگی ناشی از تشنج، بستری در بخش ICU بیمارستان آیت الله روحانی بابل گزارش می گردند.
گزارش مورد: بیمار اول مرد 18 ساله با سابقه صرع، در حین شناکردن دراستخر بعد از تشنج دچار غرق شدگی شده و بدلیل هایپوکسی، تحت درمان با اکسیژن کمکی و تهویه غیرتهاجمی به مدت 12 ساعت و پس از بهبودی نسبی، مدت سه روزتحت درمان با اکسیژن کمکی قرار گرفته و روز چهارم با بهبودی ترخیص شد. بیمار دوم، مرد 36 ساله با سابقه ترومای مغزی، که در حین شنا کردن به دلیل تشنج در دریا دچار غرق شدگی شد، که به دلیل هایپوکسی شدید علیرغم تجویز اکسیژن (mmHg44pao2=) و کاهش فشار خون (mmHg50/80BP=) لوله گذاری شده و به ICU بیمارستان آیت الله روحانی منتقل گردید. بمدت 12 روز تحت تهویه مکانیکی و فشار مثبت انتهای بازدمی (PEEP) قرار گرفت. پس از بهبودی، از ونتیلاتور جدا و روز چهاردهم ترخیص شد.
در ادم حاد ریه پس از غرق شدگی، ابتدا تجویز اکسیژن و تهویه غیرتهاجمی و در صورت عدم پاسخ، لوله گذاری تراشه و تهویه مکانیکی تهاجمی توصیه می شود.