اثرسطوح مختلف ترئونین بر عملکرد رشد، راندمان لاشه و ریخت شناسی روده باریک جوجه های گوشتی

هدف از این آزمایش بررسی اثرسطوح مختلف ترئونین بر عملکرد رشد و ریخت شناسی روده در جوجه های گوشتی بود. آزمایش در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 4 تکرار شامل 10 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. تیمار های مختلف این آزمایش شامل : تیمار شاهد یا کنترل (بدون اضافه کردن ترئونین) ، جیره پایه + سطح 05/0% ترئونین ، جیره پایه + سطح 10/0% ترئونین و جیره پایه + سطح 15/0% ترئونین از42-1 روزگی استفاده شد. احتیاجات غذایی مورد نیاز جوجه های گوشتی در دوره های مختلف آزمایش، با استفاده از جداول راهنمای پرورش نژاد راس 308 استخراج گردید. سطح ترئونین بر افزایش وزن روزانه، مصرف خوراک جوجه ها ، ضریب تبدیل غذایی و راندمان لاشه اثر معنی داری داشت(P<0/05). بهترین عملکرد رشد مربوط به تیمار1/0 درصد ترئونین + جیره پایه و کمترین عملکرد مربوط به تیمار شاهد (بدون افزودن ترئونین) بود. با افزایش سطح ترئونین راندمان لاشه در تیمارهای آزمایشی افزایش پیدا کرد.همچنین نتایج آزمایش ریخت شناسی در 42 روزگی نشان داد که تیمار1/0 درصد ترئونین + جیره پایه سبب افزایش ارتفاع پرزها ی ژژنوم روده باریک گردید(P<0/05). در شرایط این آزمایش ، سطح1/0 درصد ترئونین + جیره پایه سبب بهبود عمکرد رشد، راندمان لاشه و ریخت شناسی روده باریک جوجه های گوشتی شد.