اثرات ترکیبی اینولین و باکتری اینتروکوکوس فاسیوم در جیره غذایی بچه ماهیان بنی، Mesopotamichthys sharpeyi بر شاخص های خون شناسی، بیوشیمیایی سرم و مقاومت در برابر تنش های محیطی

این مطالعه با هدف بررسی اثرات سطوح مختلف مکمل غذایی ترکیبی پری بیوتیک و پروبیوتیک بر شاخص های خون شناسی، ترکیبات بیوشیمیایی سرم و مقاومت در برابر تنش های محیطی در ماهیان بنی (Mesopotamichthys sharpeyi) طراحی گردید. تعداد 600 عدد ماهی با میانگین وزن اولیه 20/83±0/3 گرم در 15 مخزن ذخیره سازی شدند. پنج تیمار غذایی حاوی پنج سطح ترکیبی، شامل تیمار اول (شاهد)، تنها حاوی جیره غذایی پایه و فاقد مکمل ترکیبی، تیمار دوم، 5/0 گرم در هر کیلوگرم غذای پایه، تیمار سوم، 1 گرم در هر کیلوگرم غذای پایه، تیمار چهارم، 5/1 گرم در هر کیلوگرم غذای پایه و تیمار پنجم 2 گرم در هر کیلوگرم غذای پایه مکمل ترکیبی پروبیوتیک اینتروکوکوس فاسیوم (CFU/KG 1011×5) و پری بیوتیک اینولین افزوده و با سه تکرار به مدت 60 روز دوره آزمایش، در نظر گرفته شدند. نتایج شاخص های خونی بطور معنی داری افزایش تعداد گلبول های سفید و هماتوکریت و همچنین کاهش متوسط غلظت هموگلوبین گلبولی و تعداد گلبول های قرمز در تیمارهای آزمایشی را نشان داد. بیشترین میزان شاخص گلبول های سفید در تیمار 4 و بیشترین درصد هماتوکریت و متوسط حجم گلبولی بطور معنی داری در تیمار 5 مشاهده شد. در شاخص های بیوشیمیایی سرم نیز افزایش پروتئین کل و گلوبولین و کاهش کلسترول و تری گلیسرید در ماهیان سین بیوتیکی مشاهده شد. بیشترین میزان پروتئین کل، آلبومین و گلبولین سرم بطور معنی داری در تیمار 4 می باشد و کمترین میزان آنها در تیمار شاهد ثبت شد. نتایج تنش های محیطی نشان داد که تیمارهای حاوی مکمل ترکیبی، مقاومت و درصد بازماندگی بیشتری را در تنش های حاد دمایی (پایین و بالا)، شوری و pH (اسیدی و قلیایی) نسبت به تیمار شاهد داشتند. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده در آزمایش حاضر، مقدار 5/1 تا 2 گرم ترکیب اینولین و اینتروکوکوس فاسیوم بر کیلوگرم جیره غذایی مناسب و باعث بهبود سطح ایمنی غیراختصاصی در ماهی بنی می شود.