مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه، ناگویی هیجانی و شادکامی در زنان با و بدون تعارضات زناشویی

. تعارض زوجین مساله ای اجتناب ناپذیری بین زوج ها می باشد. چون هیچ دو فردی در علایق، احساس ها، انتخاب ها و رفتارها شبیه هم نیستند. در عین حال تعارض زناشویی می تواند منجر به اختلال در روابط بین فردی و زمینه ساز بروز مشکلاتی دز خانواده باشد.
هدف پژوهش حاضر تعیین تفاوت طرحواره های ناسازگار اولیه، ناگویی هیجانی و شادکامی در زنان با و بدون تعارضات زناشویی مراکز کمیته امداد شهرستان رودسر بود.
پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی از نوع علی مقایسه ای بود. با استفاده از جدول کرجسی مورگان 103نفر از زنان دارای تعارض زناشویی تحت پوشش مراکز کمیته امداد شهرستان رودسر در سال 1394 که به دادگاه های خانواده این شهرستان ارجاع شده بودند، با نمونه گیری در دسترس انتخاب و با 103 نفر از زنان بدون تعارض زناشویی مقایسه شدند. ابزار گرد آوری داده ها شامل پرسشنامه تعارض زناشویی ثنایی، پرسشنامه ی مقیاس آلکسیتیمیا تورنتو (بگبی و همکاران، 1994) ، پرسشنامه مقیاس شادکامی (آرجیل و لو، 1989) پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه (یانگ، 1999) بود. داده ها با استفاده از آزمون های لوین، ام باکس و تحلیل واریانس چند متغیره و نرم افزار SPSS نسخه 18تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج نشان داد که بین دو گروه در متغیرهای ناگویی هیجانی، شادکامی و طرحواره های ناسازگار تفاوت وجود دارد (01/0>P).
با توجه به نتایج پژوهش، و وجود تفاوت بین گروه های مورد مقایسه، از عواملی که می تواند تعارض زناشویی را در زوجین کاهش دهد شادکامی است. همچنین با توجه به تفاوت گروه های مطالعه در متغیرهای ناگویی هیجانی و طرحواره های نا سازگار، می توان با آگاهی دادن به زوج ها در جهت اقدام به کاهش این متغیرها، موجبات کاهش تعارضات زناشویی را فراهم آورد.