سنجش تاثیرآموزش مهارت حل مساله بر کاهش هراس اجتماعی

هدف از پژوهش حاضر، سنجش تاثیرآموزش مهارت حل مساله بر کاهش هراس اجتماعی است .طرح پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری و گروه گواه است. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه فراگیران یکی از مراکز آموزشی شهرستان گرگان در سال 93-1394 است. که با روش نمونه گیری تصادفی ساده 60 فراگیر با نمره هراس اجتماعی بالا به وسیله پرسشنامه هراس اجتماعی لیبویتس (1987) انتخاب شدند. فراگیران بطور تصادفی در دو گروه های آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش 12 جلسه 90 دقیقه ای آموزش های مهارت های حل مساله را بر طبق مدل دزاریلا و گلدفیلد، دریافت اما گروه گواه مداخله ای دریافت نکردند. پس از اتمام برنامه آموزشی از هر دو گروه پس آزمون و پیگیری یک ماهه گرفته شد. نتایج تحلیل کوواریانس و آزمون t نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه های آزمایش و کنترل در اضطراب اجتماعی وجود دارد و میانگین گروه آزمایش در طی آزمون و پیگیری از گروه کنترل بطورمعناداری کمتر بود (P<0.05). در نهایت نتایج حاصل نشان داد که به طور کلی، آموزش مهارت های حل مساله بر کاهش اضطراب اجتماعی فراگیران در پس آزمون و پیگیری موثر بوده است.