تاثیر درمان فعال سازی رفتاری بر کاهش علائم افسردگی نوجوانان

قشر نوجوان، قشر اصلی و آسیب پذیر جامعه بوده که آینده جوامع را می سازند، از همین رو روانشناسان و متخصصان تعلیم و تربیت از دیرباز به بررسی عوامل موثر در بهداشت روانی آن ها پرداخته اند. یکی از عوامل موثر و اساسی در سلامت روان نوجوانان افسردگی است. بر همین اساس این پژوهش با هدف بررسی تاثیر فعال سازی رفتاری بر کاهش افسردگی نوجوانان انجام شده است.
این پژوهش به روش آزمایشی با استفاده از گروه کنترل بود. جامعه موردمطالعه این پژوهش شامل کلیه دختران سال اول دبیرستان دوره متوسطه دوم در سال تحصیلی 94-1393 بود که با استفاده از نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای از بین دانش آموزان سال اول متوسطه دور دوم 30 نفر (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه گواه) انتخاب شده اند. در این پژوهش از پرسشنامه بک (BDI-II) استفاده شده است. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس (آنکوا) استفاده شده است.
نتایج پژوهش نشان داد، 15 جلسه درمان فعال سازی رفتاری متناسب با نوجوانان توانسته در علائم افسردگی نوجوانان بین گروه آزمایشی و گواه پس از تعدیل اثر متغیر همپراش (پیش آزمون) در پس آزمون تفاوت معناداری (30/0=2௰، 001/0 ˂P، 52/61=(1،27)F) ایجاد کند. نمرات میانگین تعدیل شده نشان می دهد که گروه آزمایشی بهبود معناداری را در نشانه های افسردگی داشته اند.
بر اساس یافته های پژوهش، درمان مبتنی بر فعال سازی رفتاری به عنوان یک روش کاربردی می تواند به کاهش نشانه های افسردگی نوجوانان کمک کند و به عنوان یک روش موثر در جلسات درمانی مورد استفاده درمانگران قرار گیرد. با استفاده از این روش می توان نوجوانان افسرده را به عضوی فعال در جامعه تبدیل کرد و مشارکت آنها را در فعالیت های اجتماعی بهبود بخشید