اثر جایگزینی کودهای شیمیایی با کود دامی بر کاهش تجمع نیترات و بهبود ماندگاری و محتوای عناصر غذایی ریحان سبز

این آزمایش با هدف جایگزینی کودهای غیر ارگانیک با کود دامی جهت افزایش کیفیت محصول تازه ریحان و قابلیت ماندگاری در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد در سال 1394 اجرا شد. تیمار ها شامل NP (نیتروژن + فسفر)، NPS (نیتروژن + فسفر + گوگرد)، NPM(نیتروژن + فسفر+ ریزمغذی)، NPSM (نیتروژن + فسفر+ گوگرد+ ریزمغذی)، CMp (کود گاوی بر اساس نیاز فسفری گیاه)، CMn (کود گاوی بر اساس نیاز نیتروژنی گیاه)، BLp (کود مرغی بر اساس نیاز فسفری گیاه) و BLn (کود مرغی بر اساس نیاز نیتروژنی گیاه) بودند. نتایج نشان داد بیش ترین تجمع نیترات مربوط به تیمارهای NP و NPM (به ترتیب 78/62 و 18/60 میلی گرم در کیلوگرم) و کم ترین آن مربوط به تیمارهای CMp و BLp بود (به ترتیب 53/23 و 77/26 میلی گرم در کیلوگرم). بیش ترین غلظت نیتروژن در تیمارهای NP، NPS و BLn، فسفر در تیمار CMp، NP و NPS، پتاسیم در تیمار BLn و BLp، گوگرد در تیمارهای NPSM و NPS مشاهده شد. بهترین ریحان تولیدشده ازنظر کیفیت ظاهری اولیه مربوط به تیمارهای BLp و BLn بود و تیمارهای CMp، CMn و NPSM در رتبه بعدی قرار گرفتند. تیمارهای،NP NPM و NPS در پایین ترین سطح کیفیت ظاهری اولیه قرار گرفتند. بالاترین میزان ماندگاری در تیمار BLn و کمترین میزان آن در تیمارهای NPS و NPSM ثبت شد. به طورکلی می توان نتیجه گیری نمود جایگزینی کودهای غیر آلی با کود مرغی یا کود گاوی میزان نیترات سبزی تازه را کاهش می دهد ولی افزایش قابلیت ماندگاری آن صرفا با کود مرغی حاصل می شود.