نظریه توسعه و انقلاب ایران (یک بحث انتقادی)

توسعه عملی است که از ذات دولت برمی خیزد نه سیاستی که بخواهد اجرای آن را برگزیند. دولت مدرن تحت تاثیر شرایط تاریخی خود، ماهیتا توسعه گرا یا اصولا درپی توسعه است، چه بخواهد از راه کسب قدرت به توسعه برسد یا به عکس بخواهد از راه توسعه به کسب قدرت بپردازد. اما مقاله حاضر بر نبود امکان تحقق دومی اشاره دارد و اینکه رسیدن به توسعه از راه دستیافت قدرت، چونان راهی ناگزیر و تنها راه پیش روی در سیاست خارجی هر کشور خواهد بود. عبارت اخیر فرضیه ای است که مقاله حاضر درپی تقویت و فربه سازی آن است. فرضیه دیگر آن است که انقلاب ایران آغاز تاریخ توسعه در ایران یا توسعه ایرانی یا مدرنیته ایرانی است.
( توسعه عملی است که از ذات دولت برمی خیزد نه سیاستی که بخواهد اجرای آن را برگزیند. دولت مدرن تحت تاثیر شرایط تاریخی خود، ماهیتا توسعه گرا یا اصولا درپی توسعه است، چه بخواهد از راه کسب قدرت به توسعه برسد یا به عکس بخواهد از راه توسعه به کسب قدرت بپردازد. اما مقاله حاضر بر نبود امکان تحقق دومی اشاره دارد و اینکه رسیدن به توسعه از راه دستیافت قدرت، چونان راهی ناگزیر و تنها راه پیش روی در سیاست خارجی هر کشور خواهد بود. عبارت اخیر فرضیه ای است که مقاله حاضر درپی تقویت و فربه سازی آن است. فرضیه دیگر آن است که انقلاب ایران آغاز تاریخ توسعه در ایران یا توسعه ایرانی یا مدرنیته ایرانی است )