اثربخشی طرح واره درمانی بر رفتارهای ایذایی دانش آموزان مبتلا به اختلال های یادگیری

هدف این تحقیق بررسی اثربخشی طرح واره درمانی بر رفتارهای ایذایی دانش آموزان مبتلا به اختلال های یادگیری شهر مراغه بود. این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه پژوهش شامل دانش آموزان مقطع متوسطه شهر مراغه در سال تحصیلی 94-95 بود. از میان جامعه مذکور، تعداد 45 نفر به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به دو گروه آزمایشی و یک گروه گروه کنترل تقسیم شدند. سپس گروه آزمایش در 20 جلسه هر هفته یک جلسه 45 دقیقه ای تحت طرح واره درمانی قرارگرفتند. به منظور تشخیص اختلالات یادگیری از پرسش نامه مشکلات یادگیری کلورادو و به منظور تشخیص رفتارهای ایذایی، از مقیاس درجه بندی تشخیص اختلال رفتارهای ایذائی دانش آموزان استفاده شد. داده ها با تحلیل کوواریانس یک راهه و چند راهه مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد طرح واره درمانی یانگ به طور معناداری منجر به کاهش رفتارهای ایذایی دانش آموزان می گردد. این نتایج تلویحات مهمی در زمینه آموزش و خدمات مشاوره ای به عنوان بخشی از درمان برای دانش آموزان با اختلالات یادگیری ارائه می دهد.