بررسی فقهی محدوده نفقه زوجه نسبت به هزینه های تحصیلی و درمانی از دیدگاه فریقین

این پژوهش، کوشیده است محدوده فقهی حقوقی نفقه زوجه را مشخص کند. طبق اصل 167 قانون اساسی در مواردی که قانون درباره حکم مسئله ای اجمال یا سکوت کرده باشد باید حکم مسئله مورد نظر از منابع فقهی و نظر فقها استخراج شود. در ماده 1107 قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران موارد نفقه زوجه به نحو تمثیلی شمرده شده است، اما درباره تعیین محدوده هزینه های تحصیلی و درمانی وی، صراحت یا حتی بیان ضمنی وجود ندارد. از این رو برای استخراج حکم این موارد باید به منابع و دیدگاه های معتبر فقهی رجوع کرد. در این راستا با بررسی نظریات فریقین در خصوص نفقه زوجه و بحث های پیرامون آن، این نکته را اثبات می کنیم که نفقه یکی از مباحث مهم فقهی حقوقی است و افزون بر مواردی هم چون خوراک، پوشاک و مسکن که فریقین در آن اتفاق نظر دارند، مواردی مانند هزینه های تحصیلی و درمانی زوجه را نیز در بر می گیرد. البته در این زمینه اختلاف نظرهایی وجود دارد ولی طبق روال متعارف و معمول، نظر مشهور ارجح است. از این رو با توجه به شرایطی که ضمن پژوهش مطرح می گردد هزینه های یاد شده به طور مشروط جزو نفقه زوجه محسوب می شوند نه به طور مطلق، بر خلاف سایر موارد متعارف در نفقه. گفتنی است که همه نفقات زوجه اعم از مطلق و مشروط، در صورت تمکین زوجه از زوج به وی تعلق می گیرد در غیر این صورت وی مستحق آن نخواهد شد