اثربخشی روانشناسی مثبت نگر بر بهزیستی روانشناختی مادران دارای فرزندان اوتیسم

در این پژوهش، اثربخشی روان شناسی مثبت نگر بر بهزیستی روان شناختی مادران دارای فرزندان اوتیسم موردبررسی قرار گرفت.

جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه مادران کودکان مبتلابه اختلال اوتیسم بود که برای درمان فرزند خود به مراکز توان بخشی در شهر کرج مراجعه کرده بودند. از میان مراجعه کنندگان 30 نفر از مادران دارای فرزند مبتلابه اوتیسم با روش نمونه گیری در دسترس، به عنوان نمونه انتخاب شدند. با بهره گیری از طرح نیمه آزمایشی گروه نمونه منتخب، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های مقیاس بهزیستی روانی ریف (RSPWB) و سنجش علائم اوتیسم گیلیام (GARS) استفاده شد. گروه آزمایشی به مدت 8 جلسه دوساعته مورد آموزش قرار گرفتند.

داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس، به کمک نرم افزار spss موردبررسی قرار گرفتند و نتایج نشان داد که روانشناسی مثبت نگر بر بهزیستی روان شناختی مادران دارای فرزندان اوتیسم ازلحاظ آماری معنادار و اثربخش است، همچنین نتایج آزمون پیگیری نیز نشان از پایداری و ماندگاری اثربخشی این روش دارد.

نتایج پژوهش حاضر بیانگر این است که آموزش روان شناسی مثبت نگر قادر به افزایش بهزیستی روان شناختی مادران دارای فرزندان اوتیسم می باشد.