بررسی تاثیر اکسیژن درمانی تکمیلی بر میزان بروز وشدت عفونت زخم بعد از عمل جراحی سزارین

ترمیم زخم ناحیه عمل یکی از نگرانی های اصلی بعد از عمل جراحی است . اکسیژن درمانی تکمیلی درطی اعمال جراحی منجر به کاهش عفونت و تسریع در بهبود زخم می شود. در مطالعه حاضر به بررسی تاثیر اکسیژن تراپی تکمیلی بر میزان بروز و شدت عفونت زخم بعد از عمل جراحی سزارین پرداخته شده است.
این کار آزمایی بالینی بر روی 122 زن کاندید سزارین به صورت تصادفی دردو گروه مداخله و کنترل در مرکز آموزشی درمانی بعثت سنندج انجام شد.برای گروه مداخله ، حین عمل جراحی و پس از اتمام عمل جراحی در ریکاوری و بخش به مدت 6 ساعت با استفاده از ماسک ونچوری به میزان 80در صد معادل 12 لیتر در دقیقه تا شش ساعت استفاده شد و در گروه کنترل اقدامات روتین انجام شد (30در صد اکسیژن معادل 5-3 لیتر در دقیقه با ماسک معمولی).میزان بروز وشدت عفونت ناحیه عمل جراحی و سرعت ترمیم زخم تا 14 روز بعد از عمل جراحی در بخش و بعد از ترخیص در برگ ثبت اطلاعات درج گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری تی مستقل، کای دو و من ویتنی استفاده گردید.
نتایج حاصله نشان داد که میزان بروز عفونت در گروه های مداخله و کنترل تا 14 روز بعد از عمل جراحی اختلاف آماری معنی‏داری نداشت . شدت عفونت زخم ناحیه جراحی در گروه های مداخله و کنترل تا 14 روز بعد ازعمل جراحی اختلاف آماری معنی داری داشت و شدت عفونت و زمان ترمیم زخم در گروه کنترل بیشتر بود (05/0>p).
اکسیژن درمانی تکمیلی حین عمل و بعد از عمل جراحی می تواند بر ترمیم زخم و پیشگیری از عفوت زخم موثر باشد. پیشنهاد می گردد که برای کنترل عفونت بعد از عمل جراحی از روش های کنترل شده مانند استفاده از ماسک ونچوری برای اکسیژن درمانی بیماران استفاده ش