شناسایی مناطق مستعد از لحاظ اقلیمی جهت احداث نیروگاه های خورشیدی در استان کرمانشاه با استفاده از مدل منطق فازی

این پژوهش با توجه به روند کاهشی منابع تجدید ناپذیر و لزوم استفاده از انرژی های جایگزین دارای اثرات مخرب زیست محیطی کمتر با هدف پهنه بندی و مکان یابی نقاط مستعد جهت استقرار نیروگاه خورشیدی با تکیه بر فراسنج های اقلیمی در استان کرمانشاه انجام شده است. ابتدا نقشه های مجموع ساعات آفتابی سالانه، تابش کل خورشیدی، تعداد روزهای ابری، تعداد روزهای بارانی، تعداد روزهای گرد و غباری، میانگین سالانه رطوبت نسبی، ارتفاع و مجموع بارندگی سالانه به عنوان مهمترین عوامل اقلیمی موثر بر میزان تابش خورشیدی در محیط GIS تولید شدند. پس از استانداردسازی نقشه ها و تبدیل آنها به لایه های ارزشی در بازه 0 تا 1 از طریق دو روش ضرب فازی و گامای فازی 9/0 با هم تلفیق شدند و نتایج حاکی از این بود که مناطق جنوبی، جنوب غربی و همچنین غرب استان (اسلام آباد غرب و سرپل ذهاب) از استعداد بیشتری جهت احداث نیروگاه خورشیدی برخوردارند. با مقایسه دو روش فازی گاما و فازی محصول و تطبیق نقشه های خروجی از این دو مدل با نقشه های پارامترهای اقلیمی، این نتیجه حاصل شد که روش گامای فازی 9/0 از انعطاف، دقت و اطمینان بیشتری جهت تلفیق و پهنه بندی نقشه های متنوع برخوردار است