امکان سنجی کاهش انتشارگازهای گلخانه ای در واحدهای تولیدی شیر با بکارگیری سامانه های بیوگاز

بخش دامپروری به عنوان یکی از عوامل اصلی آلودگی زیست محیطی شناخته شده است. این در حالی است که بخش دامپروری به صورت بالقوه قابلیت تولید انرژی از منابع سازگار با محیط زیست را دارا می باشد. بر این اساس، هدف از این مطالعه بررسی امکان کاهش انتشار گازهای گلخانه ای با بکارگیری سامانه های بیوگاز در واحدهای تولیدی شیر در کشور ایران می باشد. با توجه به این که نهاده های سوخت دیزل و الکتریسیته در این واحدها سهم نسبتا بالایی از کل انرژی مصرفی را به خود اختصاص می دهند، از این رو بخش قابل توجهی از انتشار گازهای گلخانه ای را در بر می گیرند. بررسی ها به منظور تعیین روند آلاینده های متصاعد شده ناشی از مصرف این نهاده ها، در پنج سناریو 1%، 5%، 10%، 50% و 100% استفاده از انرژی بیوگاز در تامین انرژی مورد نیاز واحدهای تولیدی شیر صورت گرفت. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که امکان کاهش انتشار گازهای گلخانه ای با استفاده از انرژی بیوگاز در سناریوهای مختلف به ترتیب معادل 86/1، 92/4، 91/9، 90/49 و 57/99 درصد می باشد. از این رو، بکارگیری سامانه های بیوگاز در واحدهای تولیدی شیر علاوه بر تامین انرژی مورد نیاز می تواند در کاهش گازهای گلخانه ای موثر واقع شود