ارتباط رفتارهای خودمراقبتی با بستری مجدد در افراد با نارسایی قلبی

بیماران مبتلا به نارسایی قلبی مکررا به دلیل بدتر شدن علایم بیماری بستری می شوند. بستری در بیمارستان علاوه بر کاهش کیفیت زندگی، هزینه های زیادی را نیز به این بیماران تحمیل میکند. برای کنترل این بیماری، تبعیت از رفتارهای خودمراقبتی در مبتلایان به این اختلال اهمیت ویژه ای دارد.
مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط رفتارهای خودمراقبتی با بستری مجدد در افراد با نارسایی قلبی صورت گرفت.
در این مطالعه توصیفی تحلیلی، تعداد 245 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی با سابقه بستری مجدد در سال 1395 از مراکز آموزشی درمانی طالقانی و سیدالشهدای ارومیه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه شاخص خودمراقبتی بیماران نارسایی قلبی بود. از آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون کای دو جهت تحلیل داده ها استفاده شد.
میانگین نمره خودمراقبتی بیماران، 45/59 با انحراف معیار 7/6 بود و رفتارهای خودمراقبتی اغلب بیماران در سطح متوسط بود. نتیجه آزمون پیرسون نشان داد که بین میانگین نمره رفتارهای خودمراقبتی و میانگین نمره بستری مجدد در سه ماهه گذشته ارتباط آماری معنادار و معکوسی وجود دارد (0/223-r= و 0/0001p≤).
با توجه به اینکه رفتارهای خودمراقبتی اکثر بیماران از کیفیت چندان مطلوبی برخوردار نبود و بین رفتارهای خودمراقبتی و بستری مجدد ارتباط معکوس وجود داشت، پیشنهاد می شود عوامل موثر بر رفتارهای خودمراقبتی مورد بررسی قرار گیرد تا بتوان با مداخله بر روی این عوامل از میزان بستری مجدد این بیماران کم کرد.