واکنش عملکرد دانه وانتقال مجدد کربوهیدرات های محلول درگندم به کاهش سطح منبع تحت شرایط محدودیت رطوبتی

هدف از تحقیق حاضر تعیین حد مطلوب سطح برگ گندم جهت دستیابی به تعادل منبع و مخزن تحت شرایط محدودیت رطوبتی بود. این آزمایش به صورت کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بر روی گندم زراعی رقم پیشتاز در مزرعه آموزشی پژوهشی واقع در دانشگاه تهران (کرج) ، در سال زراعی 94-1393 انجام شد. کرت اصلی شامل دو سطح رطوبتی آبیاری نرمال (شاهد) ، و تنش ملایم رطوبتی و کرت فرعی شامل چهار سطح حذف برگ بود. نتایج حاصل از تجزیه داده ها نشان داد که بین تنش رطوبتی اعمال شده و شدت های مختلف حذف برگ اثر متقابل معنی داری وجود نداشت. تنش رطوبتی اعمال شده بر روی عملکرد تک سنبله نیز از لحاظ آماری اثر معنی دار نداشت. در مقابل تیمارهای حذف برگ بر روی عملکرد تک سنبله و همچنین وزن دانه در قسمت های مختلف سنبله تاثیر معنی داری داشت و از این نظر، بین شدت های مختلف حذف برگ اختلاف معنی داری وجود داشت. در بین قسمت های مختلف، وزن دانه در قسمت میانی سنبله کمترین درصد کاهش را نسبت به سایر قسمت های سنبله به خود اختصاص داد. با این حال صفت تعداد دانه در قسمت های مختلف سنبله از تیمارهای تنش رطوبتی و برگ زدایی اثر معنی داری را نپذیرفت. بین تیمارهای برگ زدایی و تنش رطوبتی اعمال شده از نظر آزادسازی کربوهیدرات های محلول ذخیره شده اثر متقابل معنی داری وجود داشت و موجب افزایش معنی داری انتقال مجدد کربوهیدرات های محلول ساقه به سمت دانه گشت.