طرح ناتوی عربی در منطقه غرب آسیا: موانع و چالش ها

اقدامات کشورهای عربی در چند سال اخیر همواره در راستای انزوای سیاسی ایران در منطقه بوده است. ناتوی عربی، پروژه ای با ماهیت نظامی، امنیتی و ایران ستیزانه برای ممانعت از گسترش نفوذ مشروع ایران در منطقه و در تداوم طرح های پیشین ضد ایرانی همچون پیمان 2+6، دکترین ریگان و ترکیب عملیاتی سپر صحرا و نیروی واکنش سریع (R.D.F) است که آمریکا در منطقه دنبال می کند. ترس کشورهای مرتجع عربی از پیامدهای بیداری اسلامی از سال 2011م، وقوع برخی تعارضات و درگیری های سیاسی، وقوع جنگ های نیابتی در منطقه و پیروزی های محور مقاومت، باعث شده است که کشورهای مرتجع عربی نظیر عربستان سعودی، انگیزه بیشتری برای اجرایی کردن این طرح داشته باشند که ایده آن آمریکایی است. از دید آمریکا و رژیم صهیونیستی، ایران بیش از هر چیز یک تهدید ژئوپلیتیکی است که باید برای آن یک «پاسخ ژئوپلیتیکی» فراهم کرد. براساس این طرح، عملا وظیفه اصلی مقابله با ایران به بازیگران محلی و متحدان منطقه ای آمریکا واگذار می شود. ناتوی عربی در صورت تشکیل، در حوزه عملیاتی دو محور خواهد داشت: همکاری با ناتوی غربی از یک سو و مداخله در امور داخلی کشورهای عضو برای سرکوب رفتارهای اعتراضی از سوی دیگر. در این مقاله با روش توصیفی و تحلیلی تلاش شده است تا موانع و چالش های عمده پیش روی این طرح را بررسی و تحلیل کند.