جلوه ی نوینی از تقدیر تراژیک باستان در کتاب «اهریمن» اثر امانوئل کارر

عنوان «اهریمن» که امانوئل کارر، نویسنده ی سرشناس فرانسوی و برنده ی جایزه ی شاخص ادبی رنودو در سال 2011 ،برای کتاب چاپ سال 2000 خودبرگزیده بسیار گویا است .ژان کلود رمان فردی حقیقی است که به واقع به خاطر کشتن پدر، مادر، زن و دوفرزند کم سن خود در سال 1993 در کشور فرانسه محاکمه شده ودر ابتدا به حبس ابد و سپس بابخشودگی به پانزده سال حبس محکوم شده است. به نظر کارر که روزنامه نگار وهمچنین نویسنده ای مذهبی است، این عمل غیر انسانی ژان کلود رمان همچون نشان شاخصی از حضور وسوسه های مهارناشدنی شیطانی در درون انسانی ضعیف النفس و حقیر است، پس او حادثه را به روایت خودباز گو می کند. در این اثر نیمه تخیلی-نیمه زندگی نامه ای، نویسنده سعی می کند تا شخصیت ژان کلود را همچون قهرمانان تراژیک اسطوره های یونان و رم باستان نمایش دهد که علی رغم تلاش بسیار موفق نمی شوند بر نیروی تقدیر تراژیک یا همان «انانک» یونان باستان و یا «فاتوم» لاتین فائق آیند. در این کتاب بیماری «دروغگویی و افسانه سرایی» یا به گفته ی دیگر «میتومنی»ژان کلود رمان همچون صورت جدید تقدیرتراژیک باستانی ترسیم شده ودرست همانند داستانهای تراژیک اسطوره ای یونان و رم باستان این قدرت سرکش ومخرب در نهایت موجب بدبختی ژان کلود و نابودی خانواده اش می گردد.
کارر با این انتخاب، قهرمان تراژیک اسطوره های باستانی را بار دیگر زنده کرده واین بار چهره ای نو و معاصر از قهرمان تراژیک بدست خواننده می دهد. قهرمانی که سرنوشتش به همان اندازه ی همتایان باستانی اش شوم و غم انگیز است هرچند ظاهر پر ابهت آنان را ندارد. بدین گونه امانوئل کارر به سادگی اثبات می کند که انسان امروزی علی رغم تمام پیشرفت های ظاهری بشری اگر توان تسلط بر ضعف های نفس خویش را نداشته باشد، درست همچون پیشینیان خود در هزاران سال پیش می تواند به راحتی بازیچه ی دست شیطان گردد وفلاکت وبدبختی خود واطرافیانش را رقم بزند. این در حالیست که چهره ی شیطان زده ی انسان امروزی حتی ذره ای از بزرگی وشهامت قهرمانان باستانی را نداشته و اودر پاسخ به معمای رفتارهای پرخطای خود عاجز مانده است.