اثر بخشی طرح واره درمانی بر کاهش اضطراب و افسردگی زنان نابارور شهر اراک

اگرچه در بدو امر ناباروری به عنوان یک اختلال فیزیولوژیک طبقه بندی می شود اما تجربه ناباروری فراتر از یک نارسایی فیزیولوژیک،ابعاد روانی-اجتماعی فوق العاده ای می یابد.این،پژوهش با هدف اثربخشی طرح واره درمانی بر کاهش اضطراب و افسردگی زنان نابارور شهر اراک انجام شد.
پژوهش حاضر از نوع تجربی با پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری، کلیه زنان ناباروری بودند، که در سال 1395 به متخصصین نازایی در شهر اراک مراجعه کرده اند. تعداد30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس براساس تخصیص تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15نفر) گمارده شدند.سپس 35 جلسه طرح واره درمانی بر روی گروه آزمایش انجام شد. جهت جمع آوری داده ها، از آزمون افسردگی بک و اضطراب بک استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
تفاوت بین میانگین اضطراب و افسردگی ، پس از کنترل متغیر پیش آزمون در دو گروه آزمون و گواه معنی دار بود . هم چنین میانگین نمرات اضطراب و افسردگی گروه آزمون نسبت به گروه گواه در مرحله پس آزمون کاهش معنی داری پیدا کرد (001/0=P).
ضروری می رسد که در مداخلات بالینی ناباروری ،برنامه ریزی لازم برای مداخله در سطوح شناختی و هیجانی نیز صورت گیرد و بدلیل اثر بخشی طرح واره درمانی بر کاهش افسردگی و اضطراب زنان نابارور ،می توان از آن به عنوان درمان تکمیلی در کنار درمان های پزشکی سود جست.