بررسی وضعیت خروج آبزیان از بخش های مختلف تور ترال ماهی به روش پاکت در آب های ساحلی چابهار

صید ترال در آبهای خلیج فارس و دریای عمان توسط شناورهای کوچک و بزرگ ترالر به منظور صید انواع مختلف آبزیان بکار گرفته می شود. یکی از مسائل مطرح، میزان و چگونگی فرار آبزیان مختلف از این تور و بررسی راه های استانداردسازی این روش صید است. این تحقیق با هدف بررسی چگونگی و میزان فرار آبزیان از بخش های مختلف تور ترال طراحی گردید. عملیات نمونه برداری با نصب چهار پاکت در قسمت های مختلف تور ترال انجام شد. در پایان شش مرحله تورکشی تمامی محتویات صید داخل پاکت ها بررسی شد و مورد زیست سنجی قرار گرفت. مقایسه بین چهار پاکت، نشان داد که بالاترین میانگین طولی آبزیان خارج شده از تور برای یال اسبی سر بزرگ (T. lepturus) با 5/72 سانتی متر و کمترین میانگین طولی را پنجزاری کج پوزه (S. insidiator) با 2/5 سانتی متر به ثبت رسیده است. بعلاوه، ماهی حسون (S. tumbil) با 226 گرم بالاترین میانگین وزنی و میگوی ببری سبز (P. semisulcatus) با 7/1 گرم کمترین میانگین وزنی را در تمامی مراحل تورکشی بخود اختصاص دادند. بررسی پاکت ها نشان می دهد که بیشترین میزان فرار (52/64 درصد) از پاکت نزدیک کیسه صورت گرفته است. مقایسه بین پاکت ها نیز نشان دهنده اختلاف معنی داری در میزان فرار آبزیان از چهار پاکت نصب شده بود و بیشترین میزان فرار در قسمت های نزدیک کیسه تور اتفاق افتاد.