بررسی وضعیت بهداشت محیط و عوامل آن در مساجد و اماکن متبرکه شهر ساری در سال 1395

با توجه به جایگاه معنوی مساجد در اسلام بر پاکیزگی آن بسیار تاکید شده است. بی توجهی به این موضوع موجب می شود که مساجد کانونی برای انتشار عوامل بیماری زا شوند و سلامت جمعیت استفاده کننده از آن آسیب ببیند. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت بهداشت محیط مساجد شهر ساری از نظر بهداشت فردی، ابزار و وسایل کار و وضعیت ساختمانی صورت گرفت.
در این پژوهش از پرسشنامه ای با 45 متغیر برای ثبت اطلاعات مساجد استفاده شد و به هر جواب یک امتیاز بر حسب درصد تعلق گرفت. از کل مساجد شهر ساری در سال 1395 با روش احتمالی تصادفی ساده 50 نمونه انتخاب شد و پس از جمع آوری اطلاعات بهداشتی و ورود آن ها به نرم افزار اکسل با استفاده از روش های آماری توصیفی- مقطعی نتایج تعیین گردیدند.
به طور کلی به لحاظ رعایت بهداشت فردی 9/42 درصد از مساجد در وضعیت نامطلوب، 7/26 درصد در وضعیت مطلوب و 4/30 درصد در وضعیت متوسط بودند. شایان ذکر است که 5/13 درصد از مساجد به لحاظ ساختمانی دارای متغیرهای مورد بررسی نبودند و 7/53 درصد در وضعیت مطلوب، 6/25 درصد در وضعیت متوسط و 2/7 درصد در وضعیت نامطلوب قرار داشتند. به لحاظ وسایل و ابزار کار نیز 7/9 درصد از مساجد متغیرهای مورد نظر را نداشتند و 8/48 درصد در وضعیت مطلوب، 8/32 درصد در وضعیت متوسط و 7/8 درصد در وضعیت نامطلوب بودند.
استنتاج: نتایج نشان می دهند که سطح وضعیت بهداشت فردی در مساجد ساری با وجود اهمیت آن در سلامت افراد پایین است و به لحاظ وسایل و ابزار کار و وضعیت ساختمانی، مساجد ساری در حد متوسطی قرار دارند. به طور کلی وضعیت بهداشت مساجد شهر ساری در سطحی کمتر از حد انتظار می باشد.