هموستاز آنتی اکسیدانی در جنین ها با ژنوتیپ مقاوم به لپتین مختل می شود

مقاومت به لپتین با کاهش کارآیی تولید مثلی، کاهش زنده مانی و رشد جنین همراه است که منجر به افزایش شیوع محدودیت رشد جنین داخل رحم می شود.

هدف ما، بررسی مکانیزم های اصلی مقاومت به لپتین، ارزیابی هومیوستاز آنتی اکسیدانی در جنین های مقاوم به لپتین و جنین های لاغر خوک بود.

این مطالعه شامل 70 نمونه پلاسمایی از جنین در روز 62 حاملگی (میانه حاملگی)، از نژاد های با مقاومت (35 (Iberian, n=و بدون مقاومت به لپتین (25% بزرگ سفید × 25%Landrace × 25% پیتروان؛ 35=n) بود. وضعیت آنتی اکسیدانی نمونه های پلاسما با استفاده از کمیلومینسنس نوری به دست آمد، در حالیکه استرس اکسیداتیو سیستمیک تعیین غلظت پراکسید هیدروژن پلاسما با استفاده از آنزیمیوایمیونواسی انجام شد.

ظرفیت آنتی اکسیدانی کل پلاسما در جنین های مقاوم به لپتین (0/003=p) به طور معنی داری کاهش یافت، در حالی که استرس اکسیداتیو سیستمیک افزایش یافت (0/02=p).

نتایج ما نشان دهنده تفاوت های کلیدی در وضعیت آنتی اکسیدانی در حاملگی هایی است که تحت تاثیر مقاومت لپتین قرار گرفته اند.