بررسی وضعیت تغذیه ای و ارتباط آن با وضعیت تحصیلی دانش آموزان ابتدائی حاشیه شهر

آسیب های ناشی از بازماندگی رشد کودکان را از تفکر و تحصیل موفق باز داشته وصدمات جبران ناپذیری به آنها تحمیل می نماید. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت تغذیه ای دانش آموزان ابتدائی حاشیه شهر و ارتباط آن با وضعیت تحصیلی انجام گرفت. در این مطالعه مقطعی با روش نمونه گیری تصادفی 704 نفر دانش آموز دختر و پسر مدارس ابتدایی حاشیه شهر کرمانشاه بررسی شدند. اندازه گیری قد و وزن به روش استاندارد و طبقه بندی کم وزنی براساس معیار Gomez و کوتاه قدی بر اساس معیارWaterlow صورت گرفت. وضعیت تحصیلی بر اساس نمرات درسی سنجش شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری همبستگی پیرسون، ،ANOVA T-test و Kruskal-Wallis به وسیله نرم افزارSPSS نسخه ی 16تجزیه تحلیل شدند. یافته های این مطالعه شیوع سوتغذیه در رابطه با کم وزنی و کوتاه قدی را به ترتیب 26% و 5/9% نشان داد. شیوع سوتغذیه بر اساس طبقه بندی BMIدر 86/2% شدید و متوسط و در 87/13% دانش آموزان به شکل خفیف مشهود بود. افزایش وزن با درس ریاضیات(P=0.02،r=-0.182) و انشاء(P=0.04،r=-0.09) ارتباط معکوس نشان داد. هم چنین ارتباط بین BMI با دروس انشاء(P=0.01،r=0.112) و قد با ریاضیات(P=0.01،r= -0.191) و انشاء(P=0.02،r=-0.1) معنادار بود. با توجه به تاثیر سوتغذیه بر افت تحصیلی جهت ارتقای سلامت دانش آموزان مناطق حاشیه نشین با استفاده از حمایت های تغذیه ای مناسب در مدارس در یک یا دو وعده، می توان از سوتغذیه این گروه آسیب پذیر پیشگیری نموده و در نتیجه وضعیت تحصیلی آنها را بهبود بخشید