تاثیر هشت هفته تمرین درونگرای ایزوتونیک در مقایسه با تمرین ایزوکینتیک بر حداکثر گشتاور ایزومتریک ارادی عضلات اکستنسور مفصل زانو در پای برتر و غیر برتر مردان فعال

قدرت شاخصی مهم برای پیشرفت ورزشکاران محسوب می شود و نوع تمرین مقاومتی نیز نقش مهمی در توسعه آن ایفا می کند؛ لذا هدف از انجام این تحقیق، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین درون گرای ایزوتونیک در مقایسه با تمرین ایزوکینتیک بر حداکثر گشتاور ایزومتریک ارادی عضلات اکستنسور مفصل زانو بود. 24 مرد فعال به صورت تصادفی در سه گروه هشت نفری ایزوتونیک، ایزوکینتیک و کنترل قرار گرفتند. حداکثر گشتاور اکستنسوری ایزومتریک مفصل زانو قبل و بعد از یک دوره تمرین هشت هفته ای در گروه های تمرین و کنترل به وسیله دینامومتر بایودکس اندازه گیری گردید. آزمون تی همبسته و تحلیل واریانس یک راهه برای تحلیل نتایج به کار گرفته شد (05/0=α). نتایج نشان داد که میانگین حداکثر گشتاور ایزومتریک در هر دو گروه ایزوتونیک و ایزوکینتیک افزایش معناداری داشت؛ در حالی که بین گروه ایزوتونیک و ایزوکینتیک تفاوت معنادار نبود. به نظر می رسد که هر دو تمرین ایزوتونیک و ایزوکینتیک باعث بهبود قدرت ایستا می گردد؛ اما از نظر بهبود قدرتی تفاوتی بین اثر این دو تمرین وجود ندارد.