بررسی تاثیر تجویز پیش گیرانه ی دو دز سولفات منیزیم بر کاهش عوارض ناشی از تجویز ساکسنیل کولین در سزارین انتخابی تحت بیهوشی عمومی در مقایسه با گروه شاهد

این مطالعه، با هدف تعیین تاثیر تجویز پیش گیرانه ی دو دز سولفات منیزیم بر کاهش عوارض ناشی از تجویز ساکسنیل کولین در سزارین انتخابی تحت بیهوشی عمومی و مقایسه ی آن با گروه شاهد انجام شد.
در یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی، 165 خانم باردار کاندیدای سزارین به روش بیهوشی عمومی به سه گروه 55 نفره ی دریافت کننده ی 30 و 40 میلی گرم/کیلوگرم سولفات منیزیم و شاهد (نرمال سالین) تقسیم شدند. پارامترهای همودینامیک در طی مدت عمل و ریکاوری و سطح منیزیم و پتاسیم و Creatine phosphokinase (CPK) سرم قبل از دریافت سولفات منیزیم و 20 دقیقه بعد از القای بیهوشی اندازه گیری و ثبت شد. میوگلوبینوری نیز به صورت آزمایشگاهی اندازه گیری و ثبت گردید.
کاهش مشخص در فشار خون متوسط و ضربان قلب در دقیقه ی 3 بعد از لارنگوسکوپی در هر دو گروه دریافت کننده ی سولفات منیزیم مشاهده شد (001/0 > P). پرش عضلات (Fasciculation) در 6/53 درصد از بیماران گروه دریافت کننده ی سولفات منیزیم و 2/87 درصد بیماران گروه شاهد مشاهده شد. در دو گروه دریافت کننده ی سولفات منیزیم، پرش عضلات مشاهده شده در طبقه بندی ملایم قرار گرفتند.
تجویز سولفات منیزیم 30 میلی گرم/کیلوگرم به خوبی 40 میلی گرم/کیلوگرم قبل از عمل جراحی سزارین با بیهوشی عمومی، به طور موثری می تواند باعث کاهش شدت پرش عضلات و درد عضلانی و عوارض مصرف ساکسنیل کولین در القای سریع بیهوشی در خانم های باردار شود