تاثیر تمرین ترکیبی (قدرتی و کششی) بر تعادل، خطر سقوط و کیفیت زندگی سالمندان

با بالا رفتن سن مشکلات نیز افزایش می یابد و سالمندان را در سطوح مختلف تحت تاثیر قرار می دهد. سالمندی با کاهش ظرفیت فیزیولوژیکی و عملکردی در ارتباط است که می تواند باعث افزایش ناتوانی، کاهش تعادل و افتادن شود؛ بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات ترکیبی (قدرتی و کششی) بر تعادل، خطر سقوط و کیفیت زندگی مردان سالمند می باشد.
مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی بوده و شرکت کنندگان آن شامل مردان سالمند سالم (سن 95/6±64/65) در شهرستان رشت بودند. مطالعه بر روی 28 نفر از مردان که دارای معیارهای ورود به پژوهش بودند و به روش نمونه گیری در دسترس برای پژوهش انتخاب شدند، انجام گردید. در این تحقیق برای اندازه گیری تعادل ایستا و پویا به ترتیب از آزمون شارپندرومبرگ (با چشمان باز و بسته) و آزمون زمان برخاستن و رفتن، خطر سقوط با پرسش نامه تعادلی برگ و کیفیت زندگی با پرسش نامه لیپاد استفاده شد. آزمون ها بعد از برنامه تمرینی اجرا شد. تحلیل آماری داده ها با استفاده از آزمون t مستقل (در سطح معناداری 005/0P<) انجام شد.
یافته های پژوهش حاضر نشان داد که تمرینات ترکیبی به مدت 8 هفته در مقایسه با گروه کنترل، بر تعادل ایستا با چشم باز (009/0=P)، تعادل ایستا با چشم بسته (001/0=P) و پویا (025/0=P)، خطر سقوط (004/0=P) تاثیر معناداری دارد.
به نظر می رسد تمرینات ترکیبی (قدرتی و کششی) می تواند بر تعادل و خطر سقوط سالمندان تاثیر مثبت بگذارد، اما تاثیر معناداری بر کیفیت زندگی آنها ندارد.