نگاهی فرهنگی به عوامل شخصیتی و راهبردهای یادگیری زبان در میان زبان آموزان ایرانی

هرچند عوامل شخصیتی و راهبردهای یادگیری زبان، در سه دهه اخیر به طور گسترده، مورد بررسی علمی قرار گرفته اند، مطالعات کمی این مسائل را با رویکردی فرهنگی مورد واکاوی قرارداده اند. علاوه بر این، مطالعات اندکی به بررسی پیش بینی راهبردهای یادگیری زبان توسط عوامل شخصیتی در بین زبان آموزان ایرانی پرداخته اند. در پاسخ به این کاستی ها، پرسشنامه پنج عاملی شخصیت (گلدبرگ، 1993)، پرسشنامه استراتژی های یادگیری زبان (مختاری و ریچارد، 2002) و پرسشنامه راهبردهای فراشناختی خواندن (آکسفورد، 1990) در میان گروهی از زبان آموزان ایرانی اجرا شدند. نتایج حاکی از این بود که زبان آموزان ایرانی راهبرد یادگیری زبان را به طور متعادل مورد استفاده قرار می دهند. نتایج همچنین نشان داد که در بستر فرهنگی ایران، عوامل شخصیتی می تواند استفاده از برخی راهبردهای یادگیری زبان را پیشبینی کند. علاوه بر این، یافته ها حاکی از این بود که هنجارهای فرهنگی می توانند برخی از عوامل شخصیتی و راهبردهای یادگیری زبان را پیش بینی کنند. آگاهی یافتن از عوامل شخصیتی و راهبردهای یادگیری زبان زبان آموزان می تواند از یک سو به یادگیری موفقیت آمیز زبان توسط آنها کمک کرده و از سوی دیگر معلمان را در به کارگیری روش های تدریس مناسب یاری کند.