بررسی تاثیر نوروفیدبک آلفا/تتا و بیوفیدبک تغییرپذیری ریتم قلب بر خلاقیت شناختی و هیجانی کودکان دبستانی

برای افزایش خلاقیت صدها راه وجود دارد، اما روش های جدید باید مبتنی بر آموزش غیرمستقیم و متناسب با سرگرمی های بهروز کودکان و نوجوانان باشد.
هدف این پژوهش، بررسی تاثیر نوروفیدبک آلفا/تتا و بیوفیدبک تغییرپذیری ریتم قلب (HRV) بر خلاقیت هیجانی و شناختی کودکان دبستانی شهر اصفهان است.
نمونهی پژوهش 90 کودک هفت تا 12 ساله (51 دختر و 39 پسر) بودند که هم داوطلب شرکت در جلسات بودند و هم ملاکهای ورود به پژوهش را داشتند. آزمودنی ها به صورت تصادفی در پنج گروه آزمایشی (بیوفیدبک تغییرپذیری ریتم قلب، نوروفیدبک آلفا در مکانهای Pz، P3، P4، P3-P4) و گروه گواه قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). برای اندازهگیری سازه های مورد نظر، فرم والد آزمونهای خلاقیت هیجانی آوریل (1999) و فرم تصویری خلاقیت شناختی تورنس (1962) در سه مرحلهی پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری اجرا و آزمون هوش ریون و فرم والد سیاههی نشانه های مرضی کودکان نیز پاسخ داده شد. گروه های بیوفیدبک تغییرپذیری ریتم قلب و نوروفیدبک، آموزش را در 15 جلسهی 45 دقیقهای و سه بار در هفته به صورت انفرادی دریافت کردند. فرض پژوهش این بود که بیوفیدبک تغییرپذیری ریتم قلب و نوروفیدبک آلفا/تتا میتواند خلاقیت هیجانی و شناختی کودکان دبستانی در مراحل پسآزمون و پیگیری را افزایش دهد.
داده ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه های تکراری تحلیل شدند و نتایج نشان دادند که آموزش نوروفیدبک آلفا/تتا در مکانهای P3 و PZ و بیوفیدبک تغییرپذیری ریتم قلب توانسته اند در هر دو مرحلهی پسآزمون و پیگیری، خلاقیت شناختی و هیجانی را افزایش دهند (05/0 و 01/0P<). نوروفیدبک PZ بر خلاقیت شناختی و بیوفیدبک تغییرپذیری ریتم قلب بر خلاقیت هیجانی اثر بیشتری داشته اند.