ظرفیت برش دوطرفه دال های تخت ساخته شده از بتن خودتراکم سبک

هدف از این تحقیق بررسی ظرفیت برش دوطرفه در دال های بتن خودتراکم سبک و بتن سبک ساخته شده از سبکدانه لیکا و مقایسه آن-ها با بتن معمولی است. از آنجا که بیشتر ضوابط بیان شده در آیین نامه ها در مورد برش دوطرفه دال ها بر اساس اطلاعات تجربی به دست آمده از نمونه دال های بتن معمولی می باشد، بنابراین ضروری است که میزان دقت این روابط را برای دال های بتن خودتراکم سبک و بتن سبک مورد ارزیابی و بررسی قرارداد. در این پژوهش 9 نمونه دال مربعی با ابعاد 100*1000*1000 و 150*1000*1000 میلی متر ساخته شده است. پارامترهای متغیر در این دال ها نوع بتن، مقاومت بتن، درصد آرماتور کششی و ضخامت دال است. نمونه های فوق مورد آزمایش قرارگرفته و مقدار برش دوطرفه و تغییر مکان نهایی برای هر یک از آن ها اندازه گیری شده است. در این پژوهش نتایج آزمایش ها با روابط آیین نامه های ACI، ایران و BS-8110 مقایسه شده است. نتایج آزمایش ها نشان داد که در دال های بتن خودتراکم سبک و بتن سبک نیز همانند بتن معمولی با افزایش نسبت آرماتور خمشی ظرفیت برش دوطرفه افزایش و تغییر مکان نهایی کاهش می یابد که منجر به افزایش سختی دال می شود. همچنین در نمونه های آزمایشگاهی این پژوهش با %50 افزایش در ضخامت دال به طور میانگین ظرفیت برش دوطرفه %65 افزوده و تغییر مکان نهایی %26 کاهش یافت. نتایج آزمایش ها همچنین نشان داد که آیین نامه های ACI و ایران در محاسبه ظرفیت برش دوطرفه دارای محافظه کاری و پراکندگی زیادتری نسبت به آیین نامه BS-8110 میباشند. آیین نامه ایران با انحراف معیار 0/188 و آیین نامه BS با انحراف معیار 0/108 دارای بیشترین و کمترین انحراف معیار بودند.