تحلیل پیشینه روشی و محتوایی بابیت و بهائیت در آموزه های اسماعیلیه

سران بابیت و بهائیت، با ادعای امی بودن خود و بهره گیری از شعار مطابقت دین با مقتضای زمان، از تازگی گفتار و بداعت ادعاها و نوین بودن آموزه هایشان سخن رانده اند؛ ولی گفتار و کردار آنان به هیچ وجه تازگی نداشته، بلکه با ادعاها و سیره دیگر جریان های انحرافی و باطنی، به ویژه برخی امامان متمهدی اسماعیلیه مشابهت های بسیاری دارد.
نوشتار حاضر با روش پژوهش توصیفی تحلیلی، در صدد است از طریق جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای، همانندی های گفتار و کردار سران بابیت و بهائیت را با آموزه های برخی ائمه اسماعیلیه در حوزه امامت و رهبری بیان کند تا نقش اثرگذار آموزه های امامان این جریان بر فرقه های بابیت و بهائیت آشکار گردد.
نتایج حاکی از آن است که نه تنها مدعی سران بابیت و بهائیت تازگی و بداعت ندارد، بلکه با توجه به شواهد موجود، آموزه های مطرح شده از سوی آنان در حوزه جایگاه امام و کارکردهای او؛ تصویربرداری از آموزه های امامان برخی جریان های مندرس اسماعیلیه است.