جنبه های اپیدمیولوژیک بیماری سل در استان تهران: یافته های یک دوره 9 ساله

سل همچنان یک خطر عمده برای سلامتی محسوب می شود. درک اپیدمیولوژی سل برای تعیین استراتژی کنترل، پیشگیری و درمانی سل ضروری است، از این رو مطالعه حاضر به ارزیابی جنبه های اپیدمیولوژیک و روند بیماری سل در استان تهران در طی یک دوره زمانی 9 ساله پرداخته است.

در این مطالعه همه بیماران مبتلا به سل ثبت شده در نظام مراقبت بیماری سل در استان تهران طی سال های 92-1384 وارد مطالعه شدند. میزان بروز سل در طی سال های مورد بررسی محاسبه و روند موارد بیماری به صورت نمودار خطی گزارش گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Stata 11. 2 و در سطح اطمینان 95% انجام شد.

در این مطالعه 11446 بیمار مسلول مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران40/47 سال (89/21 ±) بود. 45/51% بیماران زن، 52/69% ایرانی، 13/93% مورد جدید بیماری و 49/3% مبتلا به عفونت توام با ویروس نقص سیستم ایمنی انسانی (HIV) بودند. در مجموع 84/48% موارد مسلول، مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت، 98/20% مبتلا به سل ریوی اسمیرمنفی و 19/30% از بیماران دارای سل خارج ریوی بودند. نسبت جنسیت، سن، محل اقامت، سابقه تماس با فرد بیمار، بستری در بیمارستان و مورد بیماری در بیماران ایرانی و افغانی تفاوت معنا دار داشت(P

با وجود روند کاهشی بروز سل در کشور، نتایج مطالعه حاکی از روند افزایشی بیماری در استان تهران است. شیوع بالای عفونت سل توام با HIV، مهاجرت افاغنه به کشور، افزایش حساسیت سیستم بهداشتی و بهبود نظام ثبت در سال های اخیر از دلایل احتمالی افزایش میزان بروز بیماری می باشد.