استفاده از نانو رشته های آمیلوئیدی به عنوان یک بستر پروتئینی برای تثبیت آنزیم لیپاز باکتری سودوموناس سپاسیا

آمیلوئیدها در شرایط غیرطبیعی کننده از پروتئین های مختلف به وجود می آیند. سطح بسیار فعال، این مواد را به عنوان بستری برای تثبیت آنزیم مناسب می سازد. هدف از این مطالعه تولید رشته های آمیلوئیدی و بررسی امکان استفاده از آن ها به عنوان بستر برای تثبیت آنزیم بوده است. برای تولید حداکثر میزان آمیلوئید از روش پاسخ سطح1 استفاده شد و نتایج طیف سنجی کنگورد و دورنگ نمایی دورانی2 با نرم افزار Design Expert 7 (Trial version) تحلیل شد و از میکروسکوپ الکترونی گذاره برای تایید حضور رشته های آمیلوئیدی استفاده گردید. فرایند تثبیت با گلوتارالدهید و با ایجاد پل عرضی بین آنزیم و رشته های آمیلوئیدی انجام شد و فاکتور های سینتیکی در آنزیم آزاد و تثبیت شده شامل فعالیت، فعایت ویژه، دما و pH بهینه و پایداری حرارتی باهم مقایسه شدند. بیش ترین میزان آمیلوئید پس از 6/72 ساعت به هم زدن آلبومین سرم گاوی با غلظت 35/4 میلی گرم بر میلی لیتر در بافر میکس سیترات-فسفات با 49/4=pH و دمای 80 درجه به دست آمد و لیپاز تثبیت شده در فعالیت، فعالیت ویژه، Km و Vmax، دما و pH بهینه و پایداری حرارتی در دمای 40 درجه نسبت به لیپاز آزاد برتری سینتیکی نشان داد. رشته های آمیلوئیدی به عنوان موادی غنی از گروه های شیمیایی، می توانند برای تثبیت آنزیم ها مناسب باشند. این زمینه پروتئینی می تواند کاندیدای مناسبی در شرایط inVivo به عنوان بستری زیست سازگار در تثبیت آنزیم ها باشد. آمیلوئیدها با قطر کمتر از 100 نانومتر به عنوان نانو مواد جدید، نه تنها باعث افزایش پایداری لیپاز می شوند، بلکه سایر خواص سینتیکی آن را به عنوان یک نانو-ماتریکس جدید تقویت می کنند.