تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و استقامتی بر شاخص های آپوپتوزی مردان جوان

آپوپتوزیس (Apoptosis) ، فرایندگی است که به تازگی مورد توجه محققان علوم ورزشی نیز قرار گرفته است؛ چرا که مشاهده شده است که در زمان ورزش، علاوه بر نکروز، آپوپتوز نیز رخ می دهد. از این رو، تحقیق حاضر طراحی شد تا سازگاری احتمالی فرایند آپوپتوز را بعد از هشت هفته تمرین مقاومتی و استقامتی بررسی و مقایسه کند.

تعداد 21 دانشجوی خوابگاهی پسر به طور تصادفی در سه گروه تمرین استقامتی، مقاومتی و شاهد تقسیم شدند. تمرینات به مدت هشت هفته و با توالی سه جلسه در هفته اجرا شد. قبل و بعد از دوره ی تمرینی، نمونه ی خونی گرفته شد و مقادیر BCI2 و BAX با روش Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری One-way ANOVA در سطح معنی داری 05/0 > P تجزیه و تحلیل شدند.

تفاوت معنی دار در تغییرات عامل BCI2 بین سه گروه (002/0 = P) وجود داشت؛ به نحوی که بین گروه استقامتی با گروه شاهد (002/0 = P) و گروه استقامتی با گروه مقاومتی (014/0 = P) تفاوت معنی داری وجود داشت، اما بین گروه مقاومتی با گروه شاهد (770/0 = P) تفاوت معنی داری وجود نداشت، اما برای BAX (216/0 = P) و نسبت BCL-2/BAX (092/0 = P) تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

تحقیق حاضر نشان داد که هشت هفته تمرین ورزشی صرف نظر از نوع آن، باعث ایجاد تاثیرات مثبت در عوامل آپوپتوزی می گردد. نوع تمرین نیز در میزان و نوع تغییرات موثر می باشد. از این رو، به نظر می رسد داشتن تمرین ورزشی منظم با شدت متوسط مهم تر از نوع آن در ارتباط با سیستم آپوپتوزی در بدن باشد.