اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر تنظیم شناختی هیجان و خود کار آمدی مقابله با مشکلات در افراد وابسته به مصرف مواد تحت درمان با متادون

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم شناختی هیجانی و خودکار آمدی مقابله با مشکلات در مردان وابسته به مواد تحت درمان با متادون می باشد.

پژوهش حاضر به شیوه شبه آزمایشی (پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری این پژوهش شامل مردان وابسته به مصرف مواد شهر بجنورد بود که تحت درمان با متادون قرار گرفته بودند. نمونه مورد نظر شامل 30 مرد بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس بصورت تصادفی در دو گروه گروه کنترل و گروه آزمایش تقسیم شدند. از گروه آزمایش خواسته شد تا 10جلسه در جلسات گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار بگیرند ولی گروه کنترل در معرض فعالیتی قرار نگرفتند. در انتهاء هر دو گروه همزمان تحت پس آزمون توسط پرسشنامه های خودکار آمدی در مقابل مشکلات و تنظیم شناختی هیجانی قرار گرفتند. داده ها بوسیله تحلیل کوواریانس چند متغییری تحلیل شد.

یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، باعث افزایش نمرات خرده مقیاس رویکرد مسئله مدار خودکار آمدی و خرده مقیاس های تنظیم شناختی هیجان (تمرکز مجدد مثبت، تمرکز مجدد بر روی برنامه ریزی، ارزیابی مجدد مثبت ، پذیرش و اتخاذ دیدگاه) بطور معناداری (P 0/001) گردیده است.

از طریق درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودکار آمدی و تنظیم شناختی هیجان معتادان تحت درمان متادون می توان کمک کرد.