بررسی و مقایسه عملکرد حفاظ های ترکیبی با حفاظ های سربی از نظر آثار بیولوژیکی در پزشکی هسته ای به روش کامت

پرتوهاییونیزان،قادرند به مولکول هایDNAکه از نظر بیولوژیکی اهمیت بسیار دارند،آسیب برسانند. از آن جایی که، استفاده از روپوش سربی (apron) برای محافظت در برابر پرتوهاییونیزان توسط پرتوکاران پزشکی هسته ای،به دلیل ایجاد پرتوهای ایکس اختصاصی سرب ناشی از برخورد پرتوهای گامای پر انرژی و ضریب جذب بالای این پرتوها در بدن، مورد مناقشه است؛ لذا، هدف اصلی این مطالعه، معرفی حفاظ تولید شده ترکیبی قلع و تنگستن به منظور اجتناب از معایب استفاده از حفاظ های سربی و بررسی نتایج حفاظت بیولوژیکی ایجاد شده توسط این حفاظ بود.

نمونه های خون گرفته شده از افراد غیر پرتوکار در لوله های هپارینه ریخته شد و پس از پرتودهی با پرتو گامای حاصله از تکنسیم در فواصل مکانی و مدت زمان های مورد نظر، آزمون کامت (Comet assay) بر روی آن ها انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از نرم افزار IBM SPSS Statistic version 21 و الگوریتم C5. 0 انجام شد.

چگالی حفاظ ترکیبی قلع و تنگستن در مقایسه با حفاظ دارای سرب بسیار کم تر و تقریبا برابر با 1/0مقدار آن بود (gr/cm3 23/1). آسیب وارده به DNA در گروه های با استفاده و بدون استفاده از حفاظ سربی در مقایسه با گروه های حفاظ ترکیبی بیش تر بود (05/0p<).

متغیر زمان در افزایش میزان آسیب وارده به DNAموثر است. در حالی که متغیر نوع حفاظ (دارای سرب یا فاقد سرب) و فاصله در افزایش میزان آسیب وارده به DNA موثر نیست