گونه شناسی و تحلیل آسیب های اخلاقی تبلیغ دین

اخلاق یکی از عناصر مؤثر در فعالیتهای اجتماعی است و در موفقیت تبلیغ دینی هم نقش اساسی دارد. موضوع این پژوهش «اخلاق تبلیغ دین» و محور اصلی آن «آسیبهای اخلاقی موجود در عرصۀ تبلیغ دین» است. این تحقیق با استفاده از دو روش کتابخانه ای و میدانی کوشیده به این پرسش اساسی پاسخ دهد که آسیبهای اخلاقی موجود در عرصۀ تبلیغ دین کدام اند، بر چند گونهاند و علل و زمینه های پیدایش آن ها چیست.
اهم یافته های پژوهش عبارتند از: اولا، آسیبهای اخلاقی موجود در عرصۀ تبلیغ دین به دو گونۀ اصلی فردی و سازمانی تقسیم می شوند؛ ثانیا، ضعف اعتقادات دینی خود مبلغان، کمبرخورداری از انگیزه های عالی و ورود به عرصۀ تبلیغ قبل از کسب آمادگی های لازم، از مهمترین علل و زمینه های بروز آسیبهای اخلاقی فردی در عرصۀ تبلیغ دین هستند و ثالثا، مهمترین علل و زمینه های بروز آسیبهای اخلاقی سازمانی عبارتند از: نبودن تشکیلات مدیریتی قوی و کارآمد در راس سازمان های تبلیغی دینی، فقدان منشورهای اخلاقی سازمانی، برخورد سطحی و شعاری با اخلاق سازمانی و بی توجهی به آموزش و ترویج اخلاق در سازمان و نهادینهنشدن اخلاق در فرهنگ سازمانی.