بررسی تاثیر آموزش هندلینگ (مراقبت های ویژه) بر کیفیت زندگی مراقبان شاغل در مراکز نگهداری

مقدمه و اهداف:
کودکان مبتلا به فلج مغزی مقیم مراکز به علت مشکلات طولانی مدت نیاز به مراقبت دائمی دارند و مراقبت از آنها می تواند سلامت جسمانی و روانی مراقبان آنها را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مراقبت های ویژه بر کیفیت زندگی مراقبان شاغل در مراکز نگهداری از کودکان دارای فلج مغزی انجام شد. در مطالعه مداخله ای-نیمه تجربی حاضر، 60 نفر از مراقبان شاغل در مراکز نگهداری از کودکان دارای فلج مغزی تحت نظارت سازمان بهزیستی شهر تهران به شیوه تمام شماری و با رعایت معیارهای لازم انتخاب و در دو گروه مداخله (30 نفر) و کنترل (30 نفر) مورد بررسی قرار گرفتند. پرسش نامه جمعیت شناختی و پرسش نامه کیفیت زندگی (36-SF) سه ماه قبل و بعد از انجام آموزش هندلینگ برای جمع آوری داده ها مورد استفاده قرار گرفت. جلسه آموزش هندلینگی به صورت تئوری و عملی طی دو روز و هر روز با شرکت 15 نفر از مراقبان گروه مداخله و برگزار شد. داده ها قبل و سه ماه بعد از مداخله جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میانگین سنی و انحراف معیار مراقبان قبل از شروع آموزش در گروه مداخله (22/9±50/42) و گروه کنترل (84/10±57/43) بوده است. مقایسه میانگین نمرات بین دو گروه نشان داد که کیفیت زندگی مراقبان گروه مداخله 3 ماه بعد از دریافت آموزش در تمامی ابعاد 36- SFبه جز عملکرد اجتماعی به طور معناداری ارتقاء یافته است (05/0<P). آموزش اصول صحیح مراقبت های ویژه از کودکان دارای فلج مغزی در مراکز می تواند میزان استرس های شغلی و فشارهای فیزیکی که بر بدن مراقبان وارد می شود را کاهش داده و به دنبال آن بهبود کیفیت زندگی، رفاه و سلامت آنها و کودکان تحت مراقبت شان را به همراه داشته باشد.