اثرات کاربرد سیلیکون در بهبود رشد و کاهش تنش اکسیداتیو گیاهان برنج تحت کمبود روی

روی از عناصر کم مصرف مورد نیاز گیاهان است که کمبود آن در ایران شایع است. نقش سیلیکون در تخفیف کمبود و سمیت برخی عناصر معدنی در گیاهان گزارش شده است. به منظور بررسی تاثیر سیلیکون در تخفیف کمبود روی در گیاه برنج آزمایشاتی در اتاقک کشت و فضای آزاد به اجرا درآمد. گیاهان در محیط کشت هیدروپونیک با دو سطح روی شامل 1 و 10 میکروگرم در لیتر (شاهد) و دو سطح سیلیکون شامل صفر و 5/1 میلی مولار کاشته شدند. نتایج نشان داد وزن، طول و نسبت بخش هوایی به ریشه گیاهان تحت کمبود روی نسبت به شاهد کاهش یافت، در حالیکه تغذیه سیلیکون وزن ، طول و نسبت بخش هوایی به ریشه را در کمبود روی افزایش داد. کمبود روی با کاهش غلظت روی در گیاه، میزان پر اکسید هیدروژن و پر اکسیداسیون لیپید را افزایش و مقدار کلروفیل، پروتئین محلول کاهش داد. برعکس، تغذیه سیلیکون انباشتگی این عنصر را در شرایط کمبود روی زیاد کرد. همچنین، کاهش میزان پر اکسید هیدروژن با کاربرد سیلیکون در کمبود روی حاکی از کاهش تنش اکسیداتیو است. در نتیجه، میزان کلروفیلb و کاروتنوئید ها با کاربرد سیلیکون نسبت به شاهد افزایش یافت. سیلیکون توانست تحت کمبود روی فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز ریشه را افزایش دهد که احتمالا نتیجه آن افزایش میزان لیگنین در کمبود روی بود. این نتایج نشان می دهد که سیلیکون احتمالا با بهبود جذب روی، از شدت تنش اکسیداتیو، کمبود کلروفیل و پروتئین های محلول در گیاه کاسته و منجر به بهبود رشد گیاه برنج در شرایط کمبود روی شده است.