کاربری سیاق متصل برای فهم معنا با تمرکز بر مشتقات «کتب» در نهج البلاغه

یکی از راه های رایج در فهم متون مقدس، بهره¬گیری از لغت¬نامه است. آن¬چه لغت نامه ها برای مخاطبان روشن می کنند، معنای ریشه، مشتقات و کاربری هاست. چیزی که لغت¬نامه ها متکفل آن نیستند، تبیین مراد جدی متکلم است؛ به همین دلیل از مصطلحاتی چون «یقال کذا و کذا» استفاده می¬کنند. این مشکل برای مخاطب امروزین که از زمان صدور متون مقدس، فاصله زیادی گرفته، بیشتر می¬شود. برای حل این مشکل می¬توان به قواعد زبانی پناه برد. یکی از این قواعد، سیاق است. دانشمندان اصول، تفسیر و علوم قرآن از این قاعده برای فهم کلام مخاطب سود برده اند. تاکنون نوشتارهای مختلفی به کاربری سیاق، توجه کرده و نوشتار حاضر با تاکید بر روش تطبیقی، قواعد سیاقی را بر ریشه «کتب» در نهج البلاغه پیاده می¬کند. تبیین سیاق متصل و اهمیت آن و بررسی نقش سیاق متصل در فهم معنای «کتب» در نهج البلاغه با روش آمارگیری عددی، بخش¬های این مقاله را شکل می¬دهد.