اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر خودکارآمدی تحصیلی و ترس اجتماعی در دختران نوجوان افسرده

افسردگی یکی از شایعترین اختلالات نوجوانی است که مشکلات زیادی برای نوجوانان به خصوص در زمینه های تحصیلی و اجتماعی ایجاد می کند. از این رو بهبود ویژگی های روانشناختی این افراد مورد توجه بسیاری از درمانگران قرار گرفته است. بنا به اعتقاد روانشناسان اهمیت مهارت های ارتباطی در دوره نوجوانی به اندازه ای است که نبود آن می تواند تهدید جدی برای این قشر باشد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر خودکارآمدی تحصیلی و ترس اجتماعی در دختران نوجوان افسرده انجام شد. پژوهش حاضر یک مطالعه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر متوسطه دوم ناحیه 1 شهر خرم آباد بودند که در سال تحصیلی 97- 1396 مشغول به تحصیل بودند، که از این میان 40 نفر که در آزمون افسردگی بک نمرات بالا داشتند به روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای انتخاب و به طور تصادفی ساده در دو گروه کنترل و مداخله (هر گروه 20 نفر) جایگزین شدند. گروه مداخله 10 جلسه 70 دقیقه ای آموزش مهارت های ارتباطی دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. گروه ها پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینک و مورگان و مقیاس هراس اجتماعی کانور را به عنوان پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. داده ها با روش تحلیل کوواریانس تک متغیره (ANCOVA) و به کمک نرم افزار SPSS-21 تجزیه و تحلیل شدند. یافته های به دست آمده از پژوهش نشان داد در مرحله پس آزمون بین میانگین های خودکارآمدی تحصیلی و ترس اجتماعی گروه های کنترل و مداخله تفاوت معناداری وجود داشت. به عبارت دیگر آموزش مهارت های ارتباطی باعث افزایش خودکارآمدی تحصیلی و کاهش ترس اجتماعی در دختران نوجوان افسرده شده است (001/0 > P). با توجه به تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر خودکارآمدی تحصیلی و ترس اجتماعی توصیه می شود مشاوران، درمانگران و روانشناسان بالینی از روش مذکور برای افزایش خودکارآمدی تحصیلی و کاهش ترس اجتماعی در نوجوانان افسرده استفاده کنند.