بررسی بهره وری نهاده های کشاورزی در کشت گندم، مطالعۀ موردی: دشت مهران

در مطالعۀ حاضر بهره‏وری نهاده‏های کشاورزی در کشت گندم دشت مهران در سال 1394 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. متغیرهای مد نظر در این پژوهش ویژگی های اقتصادی و اجتماعی گندم کاران و نهاده‏های مختلف مصرفی بوده است. متدولوژی این پژوهش، استفاده از تابع تولید برای برآورد بهره‏وری متوسط و نهایی نهاده‏های تولید و محاسبۀ کشش تولید است. برای گزینش تابع تولید مناسب، از آزمون نسبت راست نمایی بهره گرفته شد. برابر آزمون، تابع تولید ترانسلوگ در مقایسه با سایر توابع، سازگاری بیشتری با مشاهدات داشته است. برابر نتایج به دست آمده، بیشترین مقدار بهره‏وری نهایی به نهادۀ سطح زیر کشت و کمترین آن به نهادۀ ماشین آلات اختصاص دارد. بهره‏وری نهایی استفاده از ماشین آلات در منطقۀ مورد نظر نشان دهندۀ کاهش 74/4 کیلوگرمی تولید محصول گندم به ازای استفادۀ یک ساعت بیشتر از این نهاده نسبت به شرایط فعلی است. مصرف نهادۀ ماشین آلات در ناحیۀ غیر اقتصادی تولید (مرحلۀ سوم) و سایر نهاده ها در مرحله اقتصادی تولید (مرحلۀ دوم) واقع شده است. اثر همزمان سطح زیرکشت و ماشین آلات در تولید، گویای این مطلب است که کوچک بودن قطعات زمین ها امکان استفاده از ماشین آلات و در نتیجه استفاده از صرفه‏های مقیاس را از بین برده و تنها باعث افزایش هزینه‏های تولید شده است.