بررسی رابطه ی بین ترس و همکاری کودکان در هنگام انجام درمانهای دندانپزشکی با سلامت عمومی والدین

امروزه، توجه والدین به سلامتکودکان، افزایش پیدا کردهاست. میزان همکاری کودکان در انتخابروش درمانیمناسب تاثیر بهسزایی دارد. افرادیکه بیشترین تماس را باکودکان دارند، والدین آن ها میباشند. دراین مطالعه ما به بررسی ارتباط بین ترس و همکاری کودکان با سلامت عمومی والدین آن ها پرداختهایم. در این مطالعه مقطعی توصیفی193کودک در دو گروه سنی 4تا6 و 6تا12 ساله مراجعه کننده به یک مطب خصوصی مورد بررسی قرار گرفتند. در ابتدا برای ارزیابی ترس از دندانپزشکی از پرسشنامه ی استاندارد ترس در شاخه دندانپزشکی (CFSS-DS) استفاده شد. برای بررسی میزان همکاری کودک برای معاینات و اقدامات دندانپزشکی از شاخص همکاری فرانکل استفاده شد. درنهایت ویژگی های شخصیتی و سلامت عمومی والدین با استفاده از پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) بررسی گردید. نتایج بعد از جمع آوری توسط نرم افزار SPSS مورد اررزیابی قرار گرفت. : با توجه به نتایج، در رابطه با همکاری و سلامت عمومی، میزان سلامت عمومی والدین با افزایش همکاری کودک، ارتباطی مشاهده نمی شود (P = 0. 830). رابطه ترس کودکان با جنسیت آن ها مورد ارزیابی قرار گرفت که در دوگروهی که ترس داشتند و نداشتند، تفاوت معناداری از لحاظ آماری مشاهده نشد. (P = 0. 193). در مقایسه ی انجام شده بین همکاری کودکان و سن آن ها، در دوگروه سنی، میزان همکاری با افزایش سن، افزایش پیدا کرد که ازلحاظ آماری نیز قابل توجه بود (P=0/02). با توجه به نتایج، در ارتباط با سلامت عمومی والدین و ترس و همکاری کودکان، ارتباط معناداری مشاهده نشد. اما نشان دادهشد که با افزایش سن کودکانمیزان همکاری آن ها نیز افزایش پیدا می کند.