تاثیر تنش خشکی و قارچ های میکوریز آربسکولار بر عملکرد و کیفیت سیب زمینی

کمبود آب در مناطق خشک و نیمه خشک از جمله کشور ایران یکی از فاکتورهای محدود کننده رشد و نمو و عملکرد گیاهان زراعی می باشد. به همین دلیل یافتن راهکار های مناسب جهت غلیه بر تنش خشکی و افزایش تولید از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به منظور مطالعه تاثیر تلقیح قارچ های میکوریز آربسکولار بر عملکرد و کیفیت سیب زمینی (Solanum tuberosum L.) رقم آگریا تحت تنش خشکی، یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه گروه خاکشناسی دانشگاه زنجان انجام شد. در این آزمایش غده های بذری گیاه سیب زمینی در خاکی با بافت لوم شنی در جعبه های مخصوص کشت شدند. فاکتورهایی که مورد مطالعه قرار گرفتند شامل چهار سطح تنش خشکی (حفظ رطوبت خاک در حد ظرفیت مزرعه، 80 ، 60 و 40 درصد ظرفیت مزرعه) و چهار سطح تلقیح با قارچ میکوریز (بدون تلقیح به عنوان شاهد، تلقیح با قارچ گلوموس اینترارادیسز (Glomus intraradices) ، تلقیح با قارچ گلوموس موسه (Glomus mosseae) و تلقیح با مخلوطی از دو نوع قارچ) بودند. در این آزمایش عملکرد، اجزای عملکرد سیب زمینی، غلظت نیتروژن، فسفر و پتاسیم در برگ ها و غده های گیاه اندازه گیری شدند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد تاثیر تنش خشکی و قارچ های میکوریزی بر همه صفات اندازه گیری شده معنی دار بود و تنش خشکی همه صفات مورد مطالعه به جز غلظت نیتروژن برگ و غده سیب زمینی را کاهش داد. در مقابل کاربرد قارچ های میکوریزی عملکرد و اجزای عملکرد سیب زمینی و غلظت عناصر غذایی گیاه را افزایش داد و توانست اثر سوء تنش خشکی بر گیاه سیب زمینی را کاهش دهد. بیشترین عملکرد سیب زمینی به مقدار 87/4 کیلوگرم در متر مربع از رطوبت 100 درصد ظرفیت مزرعه و تلقیح با قارچ گلوموس موسه به دست آمد.