آرامگاه های شهر جالق سراوان

آرامگاه های محلۀ شیشه ریز شهر جالق از جملۀ مقابر برجسته و منحصربه فرد به جای مانده در استان سیستان و بلوچستان است. با وجود اینکه این مقابر در سال 1378 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده اما تاریخ دقیق احداث آن ها مشخص نیست [و حدس زده شده] از دورۀ سلجوقی تا صفوی ساخته شده باشند. گذشته از تاریخ بنا و شیوۀ معماری، آنچه که این آثار را منحصر به فرد کرده، مقابر مصطبه ای موجود در کف و دفن نوزادان در بدنۀ دیوارهای داخلی این بناهاست. دربارۀ چرایی تدفین نوزادان در درون دیوارهای این مقابر اتفاق نظری وجود ندارد. یافتن پاسخی برای این پرسش، هدف اصلی این پژوهش، یعنی معرفی و شناساندن این اثر کم نظیر به علاقه مندان وادی فرهنگ و تمدن ایران است. به ویژه آنکه این آرامگاه ها به سبب آنکه وجاهت مذهبی ندارند، مورد بی توجهی مردم محلی واقع شده و به حال خود رها شده اند و امروزه شاهد نابودی تدریجی این بناهای ارزشمند هستیم. به همین منظور در این نوشتار ابتدا به بیان موقعیت قرارگیری و تاریخچه مجموعه پرداخته شده و سپس توصیف دقیقی از معماری این مقابر به دست داده شده است و در نهایت علل شیوۀ منحصربه فرد تدفین در مقابر شهر جالق ذکر شده است. نتیجۀ تحقیق می تواند مبدا پژوهش های آتی و مقدمه ای بر حفاظت این مقابر باشد.