بررسی نقش سفتی پا در پیش بینی وقوع سندرم استرس داخلی درشت نی در افراد فعال: یک پژوهش آینده نگر

سندرم استرس داخلی درشت نی (Medial tibial stress syndrome یا MTSS) یا Shin splints، یکی از شایع ترین آسیب های ناشی از پرکاری در افراد فعال به شمار می رود که عوامل خطرزای آن ناشناخته مانده است. از طرف دیگر، سفتی پا یکی از متغیرهای مکانیکی تغییرپذیر می باشد که ممکن است با آسیب ناشی از پرکاری مرتبط باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی نقش سفتی پا در پیش بینی MTSS بود. 80 نفر از دانشجویان رشته تربیت بدنی (50 زن و 30 مرد) به شیوه در دسترس انتخاب شدند و سفتی هر دو پای آن ها قبل از شروع جلسات تمرینی اندازه گیری گردید. در طی جلسات، افراد آسیب دیده توسط پزشک ارتوپد معاینه شدند و نوع آسیب آن ها ثبت گردید. در انتهای جلسات تمرینی، افراد در دو گروه آسیب دیده و سالم قرار گرفتند. از آزمون Independent t جهت مقایسه سفتی پای افراد آسیب دیده و سالم و از آزمون Logistic regression برای بررسی نقش سفتی پا در پیش بینی وقوع این سندرم استفاده شد. تفاوت معنی داری بین میانگین سفتی پا در دو گروه آسیب دیده و سالم وجود داشت (001/0 = P). نتایج آنالیز Logistic regression نشان داد که مقدار سفتی پای قبل از آسیب در افراد آسیب دیده به میزان قابل توجهی از گروه سالم بیشتر بود. بنابراین، سفتی پا عامل خطرزایی در بروز این سندرم می باشد. میزان سفتی پا وقوع MTSS را پیش بینی می نماید؛ به گونه ای که بالا بودن میزان سفتی پا ممکن است احتمال وقوع آسیب های ناشی از استفاده بیش از حد را افزایش دهد. پژوهش حاضر می تواند اطلاعات مهمی در زمینه مدیریت بروز آسیب و درمان آن در اختیار مربیان و پزشکان تیم قرار دهد.