درونمایه های ادبیات پایداری در سروده های بهمن ساکی با تکیه بر دفتر«آهوان پیر»

شعر دفاع مقدس، یکی از مهم ترین ارکان ادبیات دفاع مقدس و ادبیات دفاع مقدس، یکی از مهم ترین ارکان ادبیات پایداری است. شعر دفاع مقدس، پس از پایان جنگ تحمیلی، وارد دورۀ تازه ای از حیات خود شد؛ شاعران این دوره به جنگ با نگاهی واقع گرایانه تر، پرداختند. یکی از شاعران این دوره در شعر معاصر خوزستان، بهمن ساکی است. او با انتشار نخستین مجموعۀ شعرش با نام «آهوان پیر» خود را به عنوان شاعری در عرصۀ ادبیات پایداری به جامعۀ ادبی پس از جنگ شناساند. این پژوهش، نخست با روش تحلیلی- توصیفی، انواع درون مایه های ادب پایداری را در «آهوان پیر» شناسایی کرده، سپس با تحلیل درصد به کار گیری درونمایه ها، تعلق و علاقۀ شاعر به هر کدام از آنها را نشان می دهد. بررسی ها و تحلیل ها نشان می دهد که درون مایه های گوناگون ادب پایداری در دفتر «آهوان پیر» از این قرارند: سه گانۀ انتظار، امید و آرمان گرایی، سه گانۀ عاشورا، جهاد و شهادت، حسرت جاماندن از کاروان شهیدان، نکوهش فراموشی یاد شهیدان، ترسیم فضا و بیان پیامدهای ناگزیر و ناگوار جنگ، جنگ ستیزی، اعتراض، نگرانی و دلواپسی از اوضاع نابسامان جهان، اعتراض به کاستی های زندگی مدرن و فراموشی سنت ها و ارزش ها، دغدغۀ بیداری، ایستادگی، تحرک و پویایی، مبارزه با هوای نفس و مراقبت از خویش، عشق عرفانی و… اما درصد به کار گیری درون مایه ها نشان می دهد که از نظر انواع ادبیات پایداری، بهمن ساکی، نخست شاعری است با نگرش انسانی- جهانی، در درجه دوم، شاعری است با دیدگاه دینی- آیینی، در مرتبۀ سوم شاعری است با دل مشغولی های عرفانی و در جایگاه چهارم شاعری است با علایق ملی- بومی.