مطالعه روابط رگرسیونی شاخص های فیزیولوژیکی برنج در مراحل مختلف رشد در شرایط آب و هوایی استان خوزستان

این پژوهش به منظور مطالعه روابط بین صفات مختلف مورفوفیزیولوژیکی و فنولوژی با عملکرد دانه اجرا گردید. هدف از این آزمایش تعیین بهترین شاخص های انتخاب مستقیم و غیرمستقیم در زمینه بهبود ژنتیکی عملکرد دانه ژنوتیپ های برنج هوازی می باشد. صفات مورد بررسی در این تحقیق شامل عملکرد دانه به عنوان متغیر وابسته و صفات ماده خشک کل، وزن پانیکول، وزن ساقه، LAI، CGR، NAR، LAR، SLA، ALW، LWR، L/S، SWR، PWR، LAD و BMD به عنوان متغیر مستقل در نظر گرفته شدند که در مراحل مختلف رشد جهت تعیین میزان نقش مؤثر آنها در عملکرد دانه مورد تجزیه رگرسیون گام به گام قرار گرفتند. نتایج نشان داد که به ترتیب اهمیت در مرحله 25 روز پس از کاشت صفات L/S، SLA، LAI و وزن برگ برگ، در 50 روز پس از کاشت صفات NAR، L/S، SWR، وزن ساقه و BMD، در 75 روز پس از کاشت وزن پانیکول، NAR، SLA، وزن ساقه و LAR، در 100 روز پس از کاشت CGR، وزن ساقه، L/S، LAR و PWR و در 125 روز پس از کاشت CGR، NAR، SLA، L/S و وزن برگ تاثیر معنی داری بر عملکرد دانه داشتند. به ترتیب از ابتدا تا انتهای رشد در مراحل مزبور صفات L/S، NAR، وزن پانیکول، CGR و CGR بیشترین تغییرات حاصله در عملکرد دانه را دارا بودند. با توجه به اینکه در مراحل بحرانی رشد صفت CGR به دلیل تخصیص بیشتر آسیمیلات در رشد زایشی به جای رشد رویشی در مرحله پر شدن دانه، مؤثرترین صفت در عملکرد دانه بود که می تواند از اهداف مهم در برنامه های به نژادی و اصلاح ارقام باشد.