اثر عصاره اتانولی ژل گیاه آلوئه ورا (Aloe barabadensis) بر میزان سرمی اوره، اسید اوریک و کراتینین و ساختار بافتی کلیه موش های صحرایی ماده بالغ مبتلاشده به بیماری مولتیپل اسکلروزیس با اتیدیوم بروماید

ژل گیاه آلوئه ورا با داشتن خواص آنتی اکسیدانی قوی، در درمان بسیاری از اختلالات کلیوی استفاده می گردد. این مطالعه با هدف بررسی اثر عصاره الکلی ژل آلوئه ورا بر میزان سرمی اوره، اسید اوریک، کراتینین و ساختار بافتی کلیه موش های صحرایی که به وسیله اتیدیوم بروماید (EB) به بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) مبتلا شدند، انجام گردید.
روش تحقیق: این مطالعه تجربی بر روی 48 سر موش صحرایی ماده انجام گرفت که به 6 گروه 8 تایی شامل: گروه های کنترل، شاهد (تیمار درون بطنی با سالین) ، یک گروه تجربی تحت تیمار با 14میکرولیتر محلول EB به ناحیه بطن های جانبی به همراه نرمال سالین به صورت گاواژ و 3گروه تجربی دریافت کننده دوزهای 300، 600 و 1200 میلی گرم/کیلوگرم عصاره الکلی ژل آلوئه ورا (JA) به صورت گاواژ به همراه داروی EB به صورت درون بطنی، تقسیم شدند، انجام گرفت. در این مطالعه، تجویز JA برای مدت 35 روز انجام گرفت. در پایان پس از خون گیری از قلب حیوانات میزان سرمی اوره، اسیداوریک و کراتینین اندازه گیری شد و با تهیه مقاطع، ساختار بافتی کلیه های موش ها بر اساس اندازه گیری های هیستولوژیک مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (ویرایش 20) و با کمک آزمون های ANOVA و دانکن، در سطح 05/0P< تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که EB باعث افزایش معنی دار میزان سرمی اوره، اسیداوریک، کراتینین و کاهش قطر بخش های مدولا، گلومرول، جسمک کلیوی و افزایش قطر لوله های خمیده دور و نزدیک شد (05/0≥P). همچنین تیمار با دوز حداکثر JA باعث کاهش معنی دار میزان سرمی اوره، اسیداوریک و کراتینین و افزایش قطر بخش های مدولا، گلومرول، جسمک کلیوی و کاهش قطر لوله های خمیده دور و نزدیک نسبت به گروه EB به تنهایی گردید (05/0≥P). ژل آلوئه ورا به صورت وابسته به دوز می تواند باعث کاهش میزان اوره، اسیداوریک،کراتینین و اصلاح ساختار بافتی کلیه ها در حیوانات مبتلا به بیماری MS می شود.